دسته: حسابداری حسابداری اداره پست و تلگراف در 61صفحه در قالب فایل ورد قابل ویرایش
قیمت فایل فقط 5,900 تومان
حسابداری اداره پست و تلگراف
پیشنهاد ایجاد پست مالی و ارائه خدمات مالی با بكارگیری شبكة وسیع‌پستی، در تاریخ 17/12/1362 از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به هیئت وزیران صورت گرفت و به موجب تصویب نامه شماره 35660 مورخ 21/8/1365، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات موظف گردید تا سرویس «پست مالی» را با تداركات مقدمات آن پس از تهیه آیین‌نامه اجرائی مربوط و هماهنگی بانك مركزی ایجاد كند. این مصوبه كه شالوده كلی فعالیتهای پست مالی را تشكیل میدهد، به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات این امكان را داد تا پست مالی را در مرحله اول به منظور نقل و انتقال پول به موازات سیستم بانكی كشور و در مراحل بعدی با هدف جذب سرمایه‌های مردم در سیستم پس‌انداز پستی ایجاد كند در ادامه با تشكیل «پست» در سال 1374 به موجب تبصره 3 ماده 6 اساسنامه آن، وظایف پست مالی از شركت پست جمهوری اسلامی ایران منفك و به پست منتقل گردید.
خدمات پست مالی در ایران با ارائه قرارنامة حواله‌ها و بروات پستی شروع شد كه دارای مقاطع زمانی متعدد و جدا از هم میباشد. از آ‹ جمله میتوان به قرارنامه حواله‌های پستی ایران و فرانسه در 21 فروردین ماه 1363، قرارنامه حواله پستی ایران و تونس در 20 دیماه 1268، قرارداد مبادله بروات پستی با هندوستان در دی ماه 1299 و قرارداد مبادله بروات پستی با بین‌النهرین در مهرماه 1333 اشاره نمود.
طی سالهای 1335 الی 1341 نیز در باجه‌های پست، بروات پستی با سقف 5000 ریال برای هر برات ارائه می‌شد. در سال 1362 گروهی از كارشناسان پستی مامور تحقیق در مورد راه‌اندازی مجدد خدمات پست مالی شدند ك پس از بررسی‌ها و مطالعات انجام شده، طرح اولیه حواله‌های پستی و آیین‌نامه‌های مربوط به آن تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران در سال 1365، از بهمن ماه سال 1366 به اجرا گذاشته شد. همچنین به موجب بند (4) ماده (4) قانون تشكیل شركت پست جمهوری اسلامی ایران مصوب آذرماه 1366، ایجاد و گسترش خدمات پست مالی بویژه در مناطق روستایی پس از هماهنگی با بانك مركزی از جمله وظایف شركت پست تعیین و این وظیفه بر عهده «پست مالی» محول گردید. قانون تاسیس پست بر اساس لایحه شماره 9570 مورخ 27/6/1373 هیئت محترم دولت در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ 21/6/1374 مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 29/6/1374 به تایید شورای محترم نگهبان رسید.
سپس طی نامه شماره 4312 ق مورخ 9/7/1374 به هیئت محترم دولت برای اجراء ابلاغ شد و بصورت شركت سهامی دولتی شخصیت حقوقی با استقلال مالی و اداری زیر نظر وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با رعایت قوانین و مقررات اتحادیه پستی جهانی «UPU» فعالیت خود را در سرتاسر كشور آغاز كرد. (تا قبل از تاریخ 1/10/1375 خدمات پست به صورت محدود در قالب پست مالی و تحت نظر شركت پست ارائه می‌شد.) پست به موجب مجوز شورای محترم پول و اعتبار از تاریخ 2/3/83 به عنوان یك بانك دولتی به رسمیت شناخته شده است و افتخار دارد كه طی این مدت كوتاه از زمان تاسیس خود با افتتاح صدها شعبه، دفتر و مركز در سطح كشور و ارائه انواع خدمات پولی و بانكی توانسته است در عرصه بانكداری به وظایف خود عمل كند.
خدماتی كه در حیطه اختیارات پست قراردارد طبق ماده 7 اساسنامه به قرار زیر است:
1- خدمات مربوط به حواله‌های داخلی و بین‌المللی
2- افتتاح و انجام خدمات مربوط به حساب اندخته با سود روزشمار
3- افتتاح و انجام خدمات مربوط به حساب جاری (قبول وجوه و چكهای مردم در حسابهای دیداری و پرداخت بدهی‌ها مالیاتی و صورتحسابهای آب، برق، گاز، تلفن و سایر خدمات مشابه.)
4- توزیع كالا و و اریز وجوه آن به حساب صاحب كالا
5- پرداخت حقوق شاغلان و مستمری بگیران در محل كار یا سكونت آنان
6- انجام خدمات مربوط به كارتهای اعتباری
7- انجام خدمات مربوط به كارتهای اعتباری
8- انجام خدمات در زمینه‌های پولی و مالی (ریالی و ارزی) و سرمایه‌گذاری
9- انجام خدمات و اسطه‌ای از جمله نمایندگی در دریافت عوارض، مالیاتها و جرایم از طرف دستگاههای ذیربط، ثبت نام داوطلبان كنكور سراسری دانشگاهها و ...
ضرورت شكل‌گیری پست:
در قانون برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1372-1368) سیاست دولت در خصوص نحوه ارائه خدمات دستگاههای دولتی بر اصل «حذف مراجعه حضوری ارباب رجوع به مراجع قانونی» و انجام امور مربوط از طریق مكاتبه پستی استوار شد. تحقیق اهداف مزبور و اقتضای نیاز بسیاری از سازمانهای دولتی به خدمات مالی از قبیل دریافت جرایم رانندگی، دریافت عوارض شهرداری، وصول مالیاتها، دریافت وجوه مربوط به قبوض آب، برق، تلفن و ... ایجاب می‌كرد تا یك سازمان مجهز به امكانات مناسب بوجود آید. علاوه بر آن واقعیتهای اقتصادی كشور حاكی از آن است كه منابع مالی موجود كشور به طور كامل و اصولی به سمت بخشهایی كه نیازمند آن هستند، جمع‌آوری بسیج و هدایت نگردیده است. این در حالی است كه بازار پول و سرمایه ایران بازاری فعال و پویا نیست و كشور ما از امكانات بالقوه پولی بسیار بالایی برخوردار است.
در واقع نظام بانكی علیرغم انحصار مطلق ك طی سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی از آن برخوردار بوده، تنها توانسته است درصد كمی از سرمایه‌های سرگردان كشور را جذب كند. و بخش عمده آن، به بازارهای پولی و مالی غیر رسمی كه عمدتاً صرف فعالیتهای غیر تولیدی میشود روی آورده است. از طرفی رشد شبكه بانكی از تناسب قابل قبولی در مقایسه با رشد جمعیت كشور برخوردار نیست و در نتیجه كمبود واحدهای بانكی از یك طرف و افزایش حجم نقدینگی و رشد جمعیت از طرف دیگر، باعث شده تا ارائه خدمات پولی و مالی در بانكها همواره با ازدحام مشتریان در جلوی باجه‌ها، اتلاف وقت، ایجاد تنش‌های عصبی و ناراحتی‌های روحی و نهایتاً نارضایتی عمومی مراجعان همراه باشد.
افزودن بر تمامی عوامل یاد شده، عدم برخورداری نظام بانكی از توزیع مطلوب جغرافیایی شعب باعث گردید تا ارائه خدمات پولی و مالی در بسیاری از مناطق و بخصوص در مناطق روستایی برای آنها از توجیهات كافی برخوردار نباشد. مجموعه این عوامل موجب شد تا با استفاده از شبكه وسیع پستی و مخابراتی و توزیع جغرافیایی گسترده امكانات مزبور تا دورترین نقاط كشور، بتواند، قدمهای بلندی در راه گسترش و توسعه كشور بردارد. لذا پس از مطالعات انجام شده پست با هدف ارائه خدمات بانكی ساده و مطمئن به منظور ایجاد رفاه عمومی و جمع‌آوری وجوه برای انتقال به مجاری اقتصادی و سرمایه‌گذاری در طرحهای عمرانی كشور از دی ماه 1375 رسماً آغاز به فعالیت كرد.
خط مشی‌های اساسی و سیاستهای پست:
1- توسعه خدمات مختلف (پستی – مالی) و افزایش انگیزه‌های جذب منابع از طریق فعال نمودن حساب اندوخته پست با سود روزشمار و ایجاد تنوع در حسابهای سپرده متناسب با خواست و سلیقه مشتری.
2- تبدیل شدن پست به عنوان بانك عمل ارتباطات و فناوری اطلاعات به منظور تجهیز و تخصیص منابع مالی وزارتخانه
3- راه‌اندازی حساب جیر و (چند منظوره) در بعد داخلی و بین المللی
4- بهره‌برداری از خدمات حواله‌های بین‌المللی به منظور تسهیل ورود ارز
5- تجمیع منابع مالی كوچك خانواده‌های روستایی و تجهیز آنها به منظور توسعه مناطق دور افتاده
6- ایجاد شرایط لازم برای پرداخت حقوق مستمری كاركنان وزارتخانه‌ها، شركتها و سازمانهای دولتی و غیر دولتی از طریق خدمات پولی پرداخت حقوق – ایجاد ارتباط بین مصرف كنندگان و تولید كنندگان و انجام خرید بر اساس سفارش مشتری با استفاده از سرویس C.O.D (تحویل كالا در مقابل بها)
7- حضور موثر در بازارچه‌های مرزی، مناطق آزاد تجاری و ویژه به منظور تسریع و تسهیل در مبادلات پولی و ارزی
8- افزایش نقاط تماس در تمامی مناطق كشور به ویژه در روستاها به منظور گسترش خدمات رایج پست و ارائه خدمات جدید
اهداف پست:
براساس ماده واحده لایحه تاسیس پست، منظور از تاسیس آن دستیابی به اهداف زیر است:
1- گسترش خدمات «پست – مالی» در شهرها و روستاهای كشور
2- كمك به سیستم و ایجاد تسهیلات بانكی
3- تحیول در نظام اداری
4- بهبود حمل و نقل شهری
5- انجام نمایندگی در پرداخت و دریافت از طرف مردم و در نتیجه كاهش مسافرتهای شهری
خدمات و فعالیتهای پست:
1- حساب سپرده اندوخته احسان
2- حساب سپرده اندوخته
3- حساب سپرده سرمایه‌گذاری كوتاه مدت
4- سپرده سرمایه‌گذاری بلند مدت
5- حساب سپرده قرض‌الحسنه پس انداز
6- حساب جاری
7- پست كارت
8- پرداخت انواع تسهیلات
9- حواله داخلی
10- حوالی پستی بین الملل
11- سرویس قبولی و وصول چك
12- سرویس قبول و پرداخت حقوق
13- ارائه خدمات و سرویسهای پست توسط دفاتر خدمات ارتباطی
«اعتبارات»
تعریف اعتبارات : اعتبار یا credit در معنای اعم كلمه حاكی از «اعتماد داشتن» و «اطمینان كردن» است؛ لكن در معنای اخص بشكل اعطاء وام تظاهر میكند و بشكل وامی درمیاید كه یكنفر به دیگری میدهد و وام گیرنده تعهد میكند و بشكل وامی در میاید كه یكنفر به دیگری میدهد و وام گیرنده تعهد میكند كه در آینده مبلغ دریافتی را بپردازد. بعبارت دیگر كسی كه اعتبار داشته باشد، میتواند سرمایة مورد احتیاج خود را از شخص دیگری دریافت نماید و در مقابل آن تعهد كند كه مبلغ دریافتی را در آینده در موعد یا مواعدی كه طبق قرارداد تعیین گردیده است به صاحب آن برگرداند.
مهمترین منبع پرداخت اعتبار، بانكها و مؤسسات اعتباری هستند. این مؤسسات واسطة بین پس‌انداز كنندگان و ودرخواست‌‌كنندگان وام میباشند. و با استفاده از سپرده‌های مشتریان خود به اعطاء اعتبار مبادرت مینمایند. بانكها از طریق اعطاء اعتبار نه تنها به رفع احتیاج پولی مشتریان خود اقدام میكنند بلكه سود قابل توجهی نیز از این بابت عاید آنها میگردد.
در هرجامعه اعطاء اعتبار از لحاظ اقتصادی حائز اهمیت فراوان میباشد، تا آنجا كه در دنیای امروز توسعة اقتصادی بدون دخالت وام ممكن نیست.
اكنون اهمیت اقتصادی اعتبار از نظر وام گیرنده، از نظر وام دهنده و بالاخره اهمیت آن برای اقتصاد یك كشور مورد بررسی قرار میگیرد:
اهمیت اقتصادی اعتبار از نظر وام گیرنده:
كسی كه برای انجام دادن كاری احتیاج به پول داشته باشد، میتواند مبلغ مورد نیاز را بصورت وام از مؤسسة اعتباری یا شخصی كه توانسته است قسمتی از درآمد خود را پس‌انداز نماید، دریافت كند.
به این ترتیب اهمیت اعتبار از نظر وام گیرنده در آن است كه میتواند با استفاد از سرمایه دیگران احتیاج مالی خود را در حال حاضر رفع نماید و در آینده (كه امید بهبود وضع مالی او میرود) بدهی خود را بدهد.
اعتبار، بخصوص از لحاظ وام گیرنده‌ای كه قصد دارد از وام دریافتی در امور تولیدی استفاده كند، اهمیت قابل توجهی دارد. توضیح آنكه، وام گیرنده با اعتبار دریافتی برنامه‌های تولیدی را به مرحلة اجراء درآورد و از این راه میزان سود حاصل را افزایش دهد.
اهمیت اقتصادی اعتبار از نظر وام دهنده:
عملیات اعتباری موجب میگردد كه سرمایه‌ها از دست كسانی كه شخصاً قادر به مشاركت در كارهای تولیدی نیستند، خارجی میگردد و در اختیار آنان كه از این سرمایه‌ها در امور تولیدی استفاده مینمایند قرار گیرد. وامهای تولیدی آنچنان سودی نصیب وام گیرنده میكند كه وی میتواند قسمتی از این سود را بعنوان بهرة سرمایه به وام دهنده تسلیم نماید. در مورد وامهای مصرفی نیز چون رفع احتیاج فوری وام گیرنده بعمل آمده است، او حاضر است علاوه بر اصل وام، مبلغی نیز بعنوان بهره به وام دهنده بپردازد. به این ترتیب اعطاء اعتبار برای وام دهنده نیز مفید میباشد و او میتواند از این طریق از سرمایه خود سودی تحصیل كند.
اهیمت اعتبار از نظر اقتصاد ملی:
با توجه به اهمیت اعتبار از نظر وام گیرنده و وام دهنده، مزایای آن برای اقتصاد یك كشور نیز آشكار میگردد.
عملیات اعتباری موجب انتقال سرمایه از گروه غیر فعال به گروه فعال جامعه میگردد. به این معنی كه پرداخت اعتبار باعث میگردد كه سرمایة آنان كه در امور تولیدی دخالتی ندارد، در اختیار كسانی كه برای انجام دادن برنامه‌های اقتصادی به سرمایه احتیاج دارند، قرار گیرد.
اجرای برنامه‌های اقتصادی و افزایش میزان تولید یك كشور احتیاج به سرمایه‌های گزافی دارد كه تهیه آن همیشه به تنهائی بوسیله تولید كننده یا تولید كنندگان ممكن نمیباشد و باید از سرمایة دیگران بصور دریافت وام كمك گرفته شود. اعتبارات بانكی، به تولید كنندگان اجازه میدهد با ایجاد واحد تولیدی جدید یا بالابردن حجم تولیدی موجود به توسعة اقتصادی یك كشور كمك نمایند و كالای مورد نیاز مصرف كنندگان را در اختیار آنان قرار دهند.
انواع اعتبار
الف: انواع اعتبار از لحاظ نوع مصرف: با توجه به نوع مصرف اعتبار دریافت شده به شرح زیر تقسیم كرد:
1- اعتبار تولیدی
2- اعتبار مصرفی
اعتبار تولیدی: آن است كه از اعتبار دریافت شده بمنظور اجرای برنامه‌های اقتصادی و افزایش میزان تولید استفاده گردد. اعتبار تولیدی ممكن است به مصرف تهیة سرمایه ثابت موسسات تولیدی برسد یا برای تأمین سرمایه جاری اینگونه مؤسسات مورد استفاده قرار گیرد.
اعتبار مصرفی: برعكس بخاطر رفع احتیاجات شخص و انجام یافتن اموری كه جنبة تولیدی ندارد دریافت میشود.
ب: انواع اعتبار از لحاظ نوع وثیقه: از این نظر میتوان اعتبار را به دو نوع تقسیم كرد:
1- اعتبار شخصی
2- اعتبار پوشیده یا عینی
اعتبار شخصی: برای اعطاء اعتبار شخصی بانكه یا تقاضای وثیقه نمی‌نمایند و در اینصورت حس شهرت و معروفیت تقاضا كنندة اعتبار وثیقه آنرا تشكیل میدهد و بانك در قبال دریافت سفته از مشتری، اعتبار لازم را در اختیار او میگذارد؛ یا اینكه بانك بضمانت شخص دیگری كه اعتبارش نزد بانك مسلم است، حاضر میگردد بمشتری خود اعتبار دهد. ضمانت نامه باید كتبی باشد و در صورتیكه گیرنده اعتبار در موعد مقرر اقدام بپرداخت طلب بانك ننماید، بانك بضامن دریافت كنندة اعتبار مراجعه خواهد نمود.
اعتبار پوشیده یا عینی: عبارت از این است كه بانك برای پرداخت اعتبار از مشتری خود تقاضای وثیقه مینماید. این وثیقه ممكن است عبارت باشد از:
1- كالا: برای پرداخت اعتبار بوثیقة كالا، ممكن است اعتبار در برابر كالای موجود در انبارهای بانك یا در مقابل كالاهایئ كه در انبارهای بانك یا در مقابل كالاهائی ك در انبارهای مشتریان بانك نگهداری میگردد پرداخت شود. همچنین ممكن است اعتبار در برابر كالائی كه حمل گردیده و اسناد حمل آن تسلیم بانك گردیده است اعطاء گردد.
2- اوراق بهادار
3- اموال غیر منقول
4- حقوق مكتسبه و مطالبات از دیگران
ج: انواع اعتبارات از لحاظ مدت: با توجه به مدت زمانی كه طی آن مشتری مجاز است از اعتبار استفاده نماید؛ سه نوع اعتبار زیر قابل تشخیص است:
1- اعتبار كوتاه مدت.
2- اعتبار میان مدت
3- اعتبار بلند مدت
د: انواع اعتبار از لحاظ مبلغ اعتبار: بانكها معمولاً از نظر مبلغ، سه نوع اعتبار در اختیار مشتریان خود قرار میدهند:
1- اعتبار با مبلغ كم
2- اعتبار با مبلغ متوسط
3- اعتبار با مبلغ زیاد
ه : انواع اعتبار از لحاظ گیرندة وام: از این نظر میتوان اعتبار بانكی را به شرح زیر تقسیم كرد:
1- اعتبار كشاورزی
2- اعتبار صنعتی
3- اعتبار بازرگانی
4- اعتبار پیشه‌وری
همچنین از این لحاظ ممكن است اعتبار خصوصی یا عمومی باشد. اگر دریافت كنندة اعتبار شخص یا مؤسسه خصوصی باشد، اعتبار اعطاء شده خصوصی است ولی اگر دریافت كنندة اعتبار دولت یا یكی از مؤسسات دولتی یا موسسه وابسته به دولت باشد در این صورت اعتبار عمومی است.
اعتبار نوع اول بوسیلة كشاورزان و اعتبار نوع دوم از طرف صاحبان صنایع دریافت میگردد و اعتبار نوع سوم و چهارم به ترتیب در اختیار بازرگانان و پیشه وران گذارده میشود.
و: انواع اعتبار از لحاظ محل سكونت اعتبار دهنده و اعتبار گیرنده:
با توجه به محل سكونت اعتبار دهنده و اعتبار گیرنده، اعتبارات بانكی به انواع زیر تقسیم شده است:
1- اعتبار خارجی.
2- اعتبار داخلی.
در صورتی كه وام گیرنده و وام دهنده در دو كشور زندگی نمایند، اعتباری كه بوسیله اعتبار دهنده در اختیار گیرندة اعتبار گذارده میشود، اعتبار خارجی نامیده میشود هرگاه اعتبار دهنده و اعتبار گیرنده هر دو در یك كشور زندگی كنند، اعتبار اعطاء شده، اعتبار داخلی نام دارد.
این متن فقط قسمتی از حسابداری اداره پست و تلگراف می باشد
جهت دریافت کل متن ، لطفا آن را خریداری نمایید
قیمت فایل فقط 5,900 تومان
برچسب ها : حسابداری اداره پست و تلگراف , اداره پست و تلگراف , حسابداری , , دانلود حسابداری اداره پست و تلگراف